StartFragment
Lieve allemaal,
Hier dan weer een stuk verslag van mij. Ik heb zo veel meegemaakt dat ik haast niet weet waar te beginnen. Ik heb tegelijkertijd foto's geupload en het is nog gelukt ook: http://www.mijnalbum.nl/Album=QFHZJRFI Het is donderdagmiddag, heerlijk weer en ik ben gelukkig! Nou, da's een goed begin toch?
Ik ben vrijdag dus met de bus naar Kaping gegaan. Het was iets meer dan 4,5 uur rijden, heet, vol, maar een mooie tocht met prachtig uitzicht. Rond 14.30 uur was ik beneden aan de weg. Huh, niemand om me op te halen, wat is dat nou? Dan maar zelf gaan lopen, ik weet de weg redelijk. Maar ik was de brug nog niet over of ik trof Rukhmini en Bhidur al. Zo leuk!!! Bhidur, inmiddels 19, spreekt nu goed Engels en is een jongeman geworden ipv een knulletje. We zijn samen met nog 2 buurvrouwen omhoog gaan lopen. En dat is echt flink zweten in de hete zon. Bovengekomen het mooie nieuwe huis bewonderd. Ze hebben het oude afgebroken en op dezelfde plaats een nieuw gezet. Ik mocht heel lief Bhidurs kamer hebben, zij sliepen met zijn 3 in de andere, en iemand op de grond. Het waren 2 leuke dagen. We hebben gezellig gezeten, gekletst, bij de buren TV gekeken. Jawel, die hebben het iets beter en dus een flatscreen tv, receiver, dvd etc. Wel leuk, met heel veel mensen boven in een klein kamertje tv kijken. Detail: over de balk bovenin liep een vieze, dikke rat. Even later liep hij aan de andere kant weer verder. En dan denk je hier alleen: oh, een rat! :-))) Het huis werd versierd voor Tihar (of ook Dipawali). Het lichtjesfeest. De ene avond komen de meisjes zingend langs, dat heet bailo, de volgende avond de jongens, dat heet Djoseri. Het is de bedoeing dat je ze wat geld geeft, en een paar roti's. (lijkt hier meer op een krakeling, smaakt naar een oliebol,maar minder zoet, en zonder rozijnen en poedersuiker!). Het bed was keihard maar de privacy wel fijn. We zijn ook nog ergens mais gaan laten malen, en daar was ik weer even een enorme interessante bezienswaardigheid en moesten ze me aanstaren! Maar ik red me aardig met allerlei Nepalese zinnen en woorden en kom eigenlijk verder dat ik had verwacht. En wat ben ik dan blij met mijn mimiek!!!
Zondag zijn Rukhmini en ik de berg weer afgewandeld, met de jeep (een kennis kwam langs) naar Barabishe gereden en daar met haar zus, Januka, de andere berg weer op. Nu een uur lopen en zweten. Het was ook weer zo fijn om daar aan te komen. Het is het huis van Ramesh zijn moeder en oma. Rukmini en Januka zijn de dochters van oma. Ramesh moeder is een schoondochter en woont daar ook. Alleen Januka heeft een man, de andere 3 hebben hun man allemaal vroeg verloren.
Ramesh was er wel maar ergens boven bij familie aan het gokken. Dat mag tijdens de festivaldagen. Ook hier heb ik een eigen kamertje ter beschikking. We hebben zitten kletsen en dit keer sprak ook Januka meer Engels. Dat was wel fijn, want soms wil ik echt wel weten waarom iedereen zo lacht. Ook hier weer flink mijn best gedaan op mijn Nepalees.
's Avonds zaten we heel knus met 5 vrouwen op de grond te lachen en praten. Ze zijn heel lief, zitten naast je met een arm op je been of om je schouder, ik voel me er echt thuis. Dit keer had ik meer rust dan voorheen. Dan kon ik me nog wel eens eenzaam in het geheel voelen omdat ik niet alles begreep. Niet dat ik nu alles verstond, maar ik voelde me goed. Ze laten me inmiddels ook meer mijn gang gaan, omdat ze weten dat het goed is. Ik doe een dutje, ga boven even zitten schijven etc.
En toen kwamen de mannen/jongens zingend langs. Deze groep had een echte gangmaker. Hij zingt een zin voor en de rest antwoordt met djoseri. Ze wilden meer geld en daar zong hij dan ook gekke dingen over tot groot vermaak van de vrouwen.
De volgende dag was Bhai Thika. De dag dat de broers en zussen elkaar een thika geven. Als je zelf geen zus of broer hebt, mag iemand anders die rol overnemen. Er kwamen 2 neven van boven de berg meedoen. Hun zus had net haar menstruatie en mag dan 4 dagen niet 'meedoen'. Dan ben je even onrein. Nou, me hoela, ik was toevallig in dezelfde situatie, maar dacht, wat niet weet..... En ik geloof echt niet dat er iemand last van heeft gehad, haha!!! Het begint ermee, dat je bij elkaar gaat zitten. Daar omheen wordt met water een cirkel getrokken en gedurende de puja (het ritueel) mag je niet uit de kring. Van de mannen wordt het haar met olie ingewreven, daar ga je de thika's geven, met verschillende kleuren, en een prutje van rijst met rood poeder. Bloemen voor in je haar en bij de mannen (en ik ook maar) achter het oor. Een malla om je nek (bloemenketting) en dan omgekeerd, de mannen bij de vrouwen. De zussen geven de broers noten/pinda's, fruit, snoep en een kadootje. De broers geven geld maar ik krijg dan een kadootje. En jippie de pippie, dat was weer zo afschuwelijk dat ik er nog om moet lachen. Ik kreeg een klein zwart handtasje, met kraaltjes geborduurd. Picture that!!! Hij is zo lelijk dat ie weer mooi is. Nou ja, als ik hier een keer mooi moet zijn, gebruik ik hem wel, en daarna weet ik zeker dat ie het goed doet in de verkleedkist in de creche. Een kado uit het hart gegeven is altijd goed, toch? Het is soms wel jammer dat ik mijn grapjes niet helemaal kan delen. Tijdens de puja wordt er ook buiten de cirkel een walnoot kapotgeslagen. Die is om de eventuele boze geesten zoet te houden. Terwijl Rukmini een enorme lel op die noot gaf, zei ik: zo, eten kreng!!! Haha, vond hem zelf erg leuk maar niemand lachtte!!! Daarna gingen we lekker eten, dat mocht daarvoor niet en het was al 12.00 uur!!
De mannen gingen weer lekker gokken en wij bij elkaar op een matje zitten kletsen. O ja, Rabin, een jongen die een aantal jaar heeft ingewoond en die ik heb gesponsord, maar nu bij een tante woont, hoorde dat ik zou komen en wilde toen ook erbij zijn. Hij is inmiddels 13 jaar maar qua formaat maar 8 of 9. Alle kinderen zijn relatief klein.
Dat is zo iets, je eet s morgens rond 9.00 uur een bord dal bhat (rijst met groenteprutje en linzensausje). En s avonds rond 18.00/19.00 nog een keer. Tussendoor wordt er niet geluncht. Maar krijg je soms een roti, mandarijntje of zo. Ik red het meestal maar net van de ene naar de andere maaltijd. Het bed was weer keihard, het kussen ook. En ik had er enorme jeuk. Ben namelijk een constant een feestmaal voor alle bijtgrage beestjes die er zijn. En zit dus helemaal onder de beten, plekken en korstjes van het krabben. Heb wel pilletjes maar die helpen gedeeltelijk.
Dinsdagochtend gingen we weer naar beneden. Ramesh, Rabin en ik. De anderen bleven nog wat langer. Ramesh moest nog iets doen, dus ben ik zelf met Rabin weer in de bus gestapt (ja, grote meid hoor!). Halverwege wordt er 5 minuten gestopt en kun je naar een openbaar toilet wat ik altijd ook doe. En wat ook altijd een hoop zenuwen geeft omdat ik als de dood ben, dat de bus al wegrijdt. Maar het ging weer helemaal goed! Om 16.30 weer in de lodge, heerlijk gedoucht, en toen hoorde ik bekende stemmen: Hans en Rik (en Monique en Bart), vrienden uit Pijnacker. Ze waren de avond ervoor aangekomen.
We hebben gezellig samen gegeten en gisteren zijn we met zijn vijven op pad geweest. Trekking permits geregeld. En echt waar, ondanks dat ze hier super bureaucratisch zijn, je voor 1 ding soms 3 loketten langsmoet, alles heel lang duurt, had ik binnen no time mijn trekking permit. En daarna, met mijn allerliefste gezicht mijn verhaal gedaan, en dat Koen ook een permit nodig had. Tot mijn grote verbazing en plezier wilde hij wel meewerken. En al verder kletsend bleek dat hij zelfs in Delft is geweest. Daarna met de bus naar Bodnath, de mooie stoepa. Lekker rondgewandeld met veel belangstelling. Want 1 man, 2 vrouwen en 2 kinderen, hoe zit dat nu? De jongens zijn zo vertrouwd met me dat ze ook aan mijn hand/arm hangen. En Monique is rond de 1.80 (gok ik). In Nederland is dat niet zo gek, maar hier ben ik met 1.71 al en reus, dus bekijks genoeg.
Na dit uitstapje met de bus weer terug, en s avonds weer samen gegeten. Hans en Monique hebben al heel wat ervaring met reizen met de 2 jongens en doen dat erg goed. Tijd inbouwen voor spelen (lego, memory), tijd voor uitstapjes, alles naar behoefte. Niets forceren. Petje af zoals ze dat doen. En dan gebeurt het dat ik ineens tikkertje aan het doen ben in de tuin va het hotel, of verstoppertje.....Vanavond nog samen eten en morgen gaan ze op weg naar Pokhara om te wandelen.
Ik ga morgen clownen bij de opening van Hamro gaun, heb er veel zin in. s Avonds is er groot feest. Ik heb nog een mooi bloesje gekocht, om er extra mooi uit te zien. Nou, tot hier mijn uitgebreide verslag, of waren jullie al afgehaakt? Hihi!!
Tot de volgende keer en veel liefs, Marijke