Lieve allemaal,
StartFragment
Zoals beloofd weer een update vanuit Nepal. Stuurde ik gisteren nog een wanhopige email om aandacht, vandaag voel ik me weer de oude! Ik was ziekies, zwak en misselijk en had daardoor een ietsepietsie heimwee en behoefte aan wat aandacht! En gelukkig, jullie gaven gehoor aan mijn oproep, onwijs bedankt daarvoor allemaal. Dat was net wat ik nodig had.
Sinds het vorige verslag ben ik terug geweest naar Kathmandu. Zit je de ene keer in de bus naast een klein mannetje dat heel veel plaatst inpikt, de keer erop naast een dame die het snapt als je demonstratief je MP3 op zet, deze keer bofte ik weer en zat ik naast het Mottenballenmannetje! Gatver de gatver, hij hing een keurig geruit jasje over de leuning dat enorm stonk (lees: meurde!). Maar goed, Nepalezen lopen ook met sjaals rond hun gezicht/mond dus ik dacht, dat kan ik ook.
Er dreigde een staking rond 9/10 december dus voor de zekerheid een dag eerder naar Kathmandu gegaan. De 9e moest ik Kathmandu uit per taxi of bus naar het huis van Ramesh en Dinesh (Deze familie ken ik al sinds 2000 en ze zijn mijn Nepalese familie!). Maar, dit zondagskindje had weer mazzel: de staking werd afgeblazen. Een piepklein complimentje voor de Maoisten, die de staking terugnamen omdat de 9e en 10e astrologisch gezien de topdagen voor bruiloften waren en iedereen dus echt in de problemen was gekomen. Dus ging deze dame in haar mooiste Nepalese outfit met de taxi op pad. De hele stoet gaat van het huis van de bruidegom naar het huis van de bruid. Wij gingen in 2 bussen, achter de mooi versierde trouwauto aan, het muziekbandje op het dak van de bus. Door de spits, duurde dus lang, onderweg nog 13 andere trouwauto's gezien. Bij het huis van de bruid, Lila, aangekomen speelde zich de hele dag allerlei rituelen af. De priester heeft het draaiboek en weet wat er gebeuren moet. Allerlei puja's (zegeningen) volgend elkaar op, door het bruidspaar, door de ouders etc. Het is een kleurrijke, maar lange dag. De gasten mogen tussendoor gewoon weglopen, kletsen, gaan eten. Maakt niet uit. Ik vond het heel bijzonder om er bij te zijn. Vooral omdat alle lieve mensen die ik al ken er ook waren. Het weerzien was heel fijn!! Deze dag was heel officieel, zeg maar, de bruid had haar sluier voor en keek de hele dag heel devoot omlaag.
De dag erna was het feest. Vanaf 15.00 was er in een uiterst kaal partycentrum een soort receptie. Het bruidspaar en familie zaten op een podium en ontvingen de gasten en kado's. Ik had al een mooie foto laten afdrukken en in een lijstje gedaan, een CD met de foto's van de dag ervoor en geld in een envelopje. De foto was een succes! Deze middag was ook leuk. De dag ervoor bleek er al een bekend Nepalese zanger, Dizraj, aanwezig te zijn. Een heel ijdel mannetje, dus hup, dan maar even op de foto. Deze dag heeft hij 2 liedjes gezongen. Wie weet, wordt hij ooit echt beroemd! En dan heb ik die foto toch al!!!
De dag erna had ik nog in Kathmandu en zaterdag ben ik dus weer gaan bussen, met dat Mottenballenventje..... Zondag weer naar school, toen hebben we Sinterklaas gevierd. Tja, beetje laat, maar toch erg leuk. Op elke deur van de klassen gebonsd, een hand kruidnoten naar binnen gemept, en het verhaal over Sinterklaas uitgelegd, m.b.v. 2 foto's. En natuurlijk de schoenen die gezet waren, gevuld met wat snoepjes. Maandag was ik ziek en heb ik vooral geslapen. Dinsdag weer naar school met Ada en vandaag de eerste dag van de examens/proefwerkweek. Het is niet noodzakelijk dat Ada en ik allebei de hele dag aanwezig zijn, dus we gaan rouleren en hebben daardoor wat vrije uren de komende dagen. Gisterenavond begonnen de lieve sms'jes binnen te komen en knapte ik langzaam weer op en na een nacht goed slapen voel ik me nu weer fit en kan ik weer lachen!!!
De foto's staan op : http://www.mijnalbum.nl/Album=ZSRAPBKS.
Ada gaat waarschijnlijk de dagen voor/met Kerstmis een stukje wandelen en ik ga kijken wat ze hier allemaal voor de toeristen organiseren. En if not, dan ga ik met een goed boek onder mijn dekentjes, After Eight snoepen. Er komt in elk geval een streetfestival van 28/12 tot 1 januari.
Tot zover weer. Liefs en een dikke kus, Marijke.
EndFragment