StartFragment
Hallo allemaal,
Daar ben ik weer met een stukje verslag, voor degenen die het nog niet zat zijn! Even een terublik dan maar op de laatste weken. Ik ben uiteindelijk meer dan een week niet fit geweest, heel erg misselijk, ik kon niets eten. Dus werd slapper en akeliger. Gelukkig, het ging voorbij en ik begon weer te eten als een bouwvakker! Kerst heb ik helemaal alleen gevierd, maar het was eigenlijk best een leuke dag. Ik heb een luxe kerstlunch gehad in een sterren hotel (waar ik normaal never nooit slaap omdat het mega duur is!). Het eten viel wat tegen (buffet) maar de locatie was perfect. In het zonnetje aan de rand van het zwembad, wat meer kun je wensen? Nou, wat kerstzoenen natuurlijk. Ik had een opdracht voor Koen en heb die, met toestemming, enigszins aangepast waardoor ik ineens legaal allemaal mannen om een kerstkusje mocht vragen! De foto's staan bij Koen's successen! Aan het eind van de kerstmiddag heb ik mezelf op een cocktail getrakteerd, nou zeg maar twee, want het was happy hour! En happy werd ik zeker, zeg maar gewoon tipsy!!! Later zijn Ada en ik er ook nog 2 keer geweest en kwamen we er ook behoorlijk vrolijk vandaan!!
Na Kerst was er in Pokhara een streetfestival. Ik dacht eerst voor de toeristen, maar het bleek gewoon feest voor de Nepalezen zelf te zijn, waarbij de toeristen dan gewoon mazzel hadden. De hele hoofdstraat was afgesloten, en het was een eetfestijn midden op straat en een soort braderie. Vijf dagen lang, en eigenlijk steeds hetzelfde. Er waren dansgroepen van de diverse culturen die ook elke dag op straat dansten en rondliepen. Al met al iets te druk voor het leuke maar wel gezellig!
Daarna was het tijd voor oud en nieuw. Overdag was het ineens Ada's laatste dag, want de dag erop was er weer eens een staking gepland. Ik ben als een gek met de kleintjes en grotere gaan knutselen om haar toch nog iets mee te geven voor het afscheid.
In Giri Guesthouse, waar Ada 'woonde' waren nog meer Nederlanders en met zijn allen zouden we de oudejaarsnacht vieren. Maar..... niet zonder oliebollen. Ada wilde ze heel graag bakken. We zijn samen op jacht gegaan naar de ingredienten, zelfs poedersuiker gevonden, en we mochten de keuken gebruiken. s Middag uit school aan de slag met het beslag.... Zonder weegschaal, dus vooral de hoeveelheid gist was spannend meten! Maar ik kan met trots zeggen, dat het beslag gelukt was en de oliebollen heerlijk, zalig, mjammie lekker waren! En dat vond iedereen! Het bakken was een gezellige bedoening, onderhand heb ik er Nepalees staan zingen en dansen, tot vermaak van de eigenaar en zijn familie, die wel meededen! Vanaf 21.00 was er een vuurtje buiten en hebben we gezellig bij elkaar gezeten. We liepen uiteraard 4,45 uur voor op jullie maar kregen toch een paar sms'jes op tijd!!!
Op 2 januari heb ik Ada uitgezwaaid op het vliegveld, en toen was ik alleen. Op school ben ik dus gewoon maar aan de slag gegaan. Ik zag er best tegen op, maar nu ik eenmaal bezig ben gaat het goed. De bedoeling is dat ik de leraren nieuwe, originele ideeën geef voor de practical hours. Dat zijn uren om iets nieuws te leren, met verschillende thema's: sport, drama, charactarbuilding, woorden opzoeken in het woordenboek etc. En op vrijdag is het test/quiz dag. Ik heb wat boekjes en mapjes met spellen en voorbeelden en zoek de avond ervoor dan wat dingen uit/op. De leraren zijn wel enigszins makkelijk: zo van, wat ga jij (ik dus) vandaag met ons doen? Maar het blijft hun les waarbij ik help. De kinderen vinden alles prachtig en zijn erg enthousiast. Behalve klas 2 vorige week, die wilden alleen maar voetballen en saboteerden mijn les. Binnen 15 minuten hield ik het voor gezien en ben weggelopen. Pff.... later kwamen wat jongens keurig hun excuses aanbieden, dat dan weer wel. Dus afgelopen week heb ik een ander leuk spel met ze gedaan waar ze wel plezier in hadden.... Valt niet mee hoor! O ja, wel grappig. Dat was een quiz buiten, ze moesten uit 3 antwoorden kiezen en naar de kleur emmer hollen van het juiste antwoord. Later in de klas stelde ik de vragen nog een keer: wat is de hoofdstad van Nederland? Het antwoord: green!!!! Tja, dat zijn de onverwachte dingen.... De kinderen roepen elke dag al vanuit de verte zo hard mogelijk: good morning Marika! En vechten om wie mijn hand mag vasthouden. De leraressen vinden mij wel een beetje raar met mijn grapjes, maar ook wel leuk! Ik voel me redelijk geaccepteerd. Helemaal lukt toch niet, zo denk je dat je er bij hoort als je met zijn allen naar huis wandelt, zo lopen ze met elkaar alleen maar Nepalees te praten en bungel je er wat bij... Maar, mijn Nepalees verbetert nog wel elke dag. De tentamens (jawel!) zijn achter de rug, de resultaten uitgedeeld en morgen mag ik er weer tegen aan.
Verder gaat het allemaal goed. Ik voel me lekker thuis in mijn kamer, slaap vaak slecht en ben midden in de nacht een paar uur wakker. Maar ik lig er ook vroeg in. Ik ben rond 16.30 uit school, heb dan gelukkig een hete douche (solar energy, dus alleen als de zon geschenen heeft), ga ergens iets eten, even mailen, lessen voorbereiden en om 20.30/21.00 lig ik echt plat!!! Ik hoor alleen maar over de dikke pakken sneeuw in Nederland en dat is best wel gek, als je nagaat dat ik elke dag nog in een t-shirt van de zon geniet. In het begin was het vaak mistig maar nu zijn de dagen helder en heb ik prachtige uitzichten op de bergen. De ochtenden en avonden zijn wel erg koud. In gedachte zal ik jullie allemaal even naast me in het zonnetje aan het meer zetten, doe je ogen maar even dicht en voel de warme zon, zie de gekleurde bootjes langsvaren en drink een slokje van de vers geperste mandarijnensap. Life is good!!!
Tot zover weer. De nieuwe foto's staan op: http://www.mijnalbum.nl/Album=KPSII336.
Liefs, Marijke
ps: vanaf a.s. vrijdag ben ik een week vrij en komt Ellis. We gaan samen een dag of 4/5 de bergen in om wat te wandelen en te genieten.
EndFragment