Jawel, ik leef nog!!! Ik ben alweer ruim een week terug in dit kleine, koude kikkerlandje. Want vinden jullie het al lekker weer worden, vergeleken de heerlijke temperaturen in Nepal, heb ik het gewoon koud!
StartFragment
De laatste week in Nepal ging nog vlug voorbij. Ik ben met Ellis, Marja en Leonie naar de hot tubs geweest, heerlijk maar heet! De dag erop nog voor 20,00 euro een hele ochtend verwend in een spa (met komplete body scrub, komplete lichaamsmassage én nog een gezichtbehandeling). We zijn nog een ochtend naar Patan geweest, één van de grootste steden. Hebben een aantal keer samen gegeten en toen was de week om! Op maandag vloog Ellis weer naar Nepalgunj om aan het werk te gaan en vlogen Leonie en Marja terug naar Nederland. Ik heb Susma ontmoet, mijn sponsormeisje, dat was heel erg leuk. Ze is erg verlegen maar gelukkig voelde ze zich op haar gemak bij mij en hebben we een uur lang gepraat en foto's bekeken. Ook ben ik nog naar Nagarkot geweest met René, de zonsondergang en -opgang waren helaas niet zo mooi, maar het was een gezellig uitje! Ik heb verder nog wat dagen `gelummeld`, wat souveniertjes gekocht, vrienden en bekenden gedag gezegd en toen was het 18 maart en mocht ik naar huis!
De vlucht vanuit Kathmandu vertraagde al (goh, wat een verrassing, hihi) en in Delhi moesten we dus snel doorlopen en direct weer boarden. Dat wij het gehaald hebben maar de bagage niet, bleek in Londen aan het eind van de dag, helaas pindakaas: geen bagage voor mij! Lang gewacht, het kon bést nog komen, maar toen toch maar braaf het formulier ingevuld. Ja hoor, wij brengen het bij u thuis! De voordelen van geen bagage: je hoeft er niet mee te slepen, mijn plunjebaal was 2 kilo te zwaar voor de vervolgvlucht met BMI en ik had dus moeten bijbetalen. In terminal 4 had ik een cabine in Yotel (zeker een aanrader als je ooit op Heathrow moet overnachten) en de volgende ochtend ging ik weer fris (?!) verder. Mijn handbagage was nogal fiks, met ook nog een koker er aan vast, mét een ladies handbag en ook nog een tasje met een broodje en een boek. Londen staat bekend als één van de lastigste luchthavens maar deze geluksvogel glipte overal weer doorheen en hoefde nergens te betalen! Yes!
In Nederland zouden mam, Barbara en John op me wachten. John zag ik direct al, mam en Barbara kwamen net ietsje later, want ik was lekker snel!! En ze wisten wel hoe ze me moesten verwennen: bruin brood met oude kaas, melk, Chocotoffs, mooie rode en gele tulpen.... een volle koelkast thuis! Geweldig!! Na wat koffie en veel geklets na een uur op huis aan en daar viel alles reuze mee (weet je nog, er was brand geweest beneden in december!). Alle plafonds en witte muren zijn opnieuw gewit, alle kleren naar de stomerij geweest, alles geboend. Laureen, Barbara en John hebben ontzettend lief alles waargenomen en gezorgd dat ik praktisch niets meer hoef te doen. Gelukkig bleek dat ik een hele goeie verzekering heb (leve de RVS!) en kon alles vergoed worden. Mijn nieuwe gordijnen komen over 2/3 weken, dinsdag wordt er nog een muur overgeverfd, maar het allerbelangrijkste: mijn huisje is er gewoon nog en al mijn spulletjes ook!!! Daar ben ik zo ontzettend dankbaar voor!! Ik heb zo'n geluk gehad. Verder naar de dokter geweest en ook dat viel mee. Hij hield het toch op behoorlijk gekneusde ribben van al het hoesten en ik heb voor 2 weken een puffer/inhalator gekregen en dan moet het een stuk beter zijn. Even afwachten dus maar.
Verder: is alles weer heel vertrouwd, heel gewoon, heb ik al heel veel lekkere dingen gegeten, ben ik geen 6 kilo afgevallen maar toch wel 4, is het raar dat iédereen weer Nederlands spreekt, vind ik het heel fijn om iedereen weer te zien maar loop ik nog een beetje als een zombie rond. Het is net alsof ik droom, of alles op een afstandje gebeurt.... Maar, gelukkig hoef ik 7 april pas weer aan het werk dus ik heb nog een volle week om er weer helemaal in te komen. Als troost liep ik vanmorgen bij de H&M tegen een Nepalese moeder met kindje aan, ik hoorde gewoon Nepalees en kon niet anders dan even een praatje maken!!
Ik heb enorm genoten van deze 5 maanden en vreselijke leuke dingen meegemaakt. Iedereen bedankt voor het lezen van mijn site, het meeleven, de leuke mailtjes en reacties en alle belangstelling! Ik ga jullie allemaal weer zien maar probeer de ontspanning en rust die ik gevonden heb zo lang mogelijk vast te houden, dus het kan even duren!!!
Liefs, tot ziens, Marijke
ps: de laatste foto's staan weer op de site: http://www.mijnalbum.nl/Album=G63DTP4I.
EndFragment