Namaste, hallo allemaal vanuit Kathmandu. Ik ben er weer! De reis verliep voorspoedig. Het ging snel. Voor mijn gevoel was dit de snelste vlucht allertijden. Bij het inchecken had ik gevraagd of er iemand naast me zat. Ja, maar ik kan u nog wel verplaatsen, zonder garantie hoor! Maar deze geluksvogel trof het weer, 3 stoelen voor mij alleen, dus van 1.00 tot 5.30 heb ik kunnen liggen en heb ik redelijk geslapen. In Bahrein moet je er even uit. Daar is een tankstop en wordt het vliegtuig schoongemaakt. Het is echt eruit, 20 minuten tijd, en weer boarden. Toen konden we niet meer weg: er miste een passagier! Stom!! Ik kijk altijd Airline, en weet dus, dat als er iemand mist, de bagage uit het vliegtuig moet worden gehaald..... Maar, na wat onderzoek en bellen met Amsterdam bleek dat 1 passagier 2 x was ingecheckt! Hoe kan dat nou! Je hebt toch maar 1 boardingpass!!!! Afijn, met wat vertraging weer verder en om 17.15 uur geland. Vlak voor de landing was de captain nog grappig: hij zei dat er een snoepje werd uitgedeeld en dat daarna nog een laatste afvalronde werd gehouden! HELLUP!! Wie moet er in hemelsnaam afvallen dan????? Maar je snapt, hij bedoelde een afval-ophaalronde. Leuke taal toch, Nederlands!!!
StartFragment
Het visum ging snel, de bagage kwam er direct aan, en ik stond in no-time buiten waar ik al iemand van het hotel zag met mijn naam Marike van Yperen! Maar grote verrassing, Rene was er ook om mij gedag te zeggen, super!! Hij had om 19.00 die avond een sjiek feestje in een groot hotel en mij uitgenodigd. Dus deze dame landde om 17.15 en stond om 19.15 met een cocktail in haar hand op de party! En terwijl ik daar zo tussen al die mensen stond dacht ik ineens: ik heb gewoon de verkeerde kleur en het verkeerde haar, ik zou Nepalees moeten zijn, het voelt zo thuis! Ach, wie weet in mijn volgende leven! :-))) Na ook nog een biertje te hebben gedronken, gaf mijn lijf aan dat het wel weer genoeg was. Mijn hoofd was helder maar de rest voelde alsof ik aan het slaapwandelen was. Daarom iets gegeten en terug naar het hotel voor een goede nachtrust.
Gisteren was ik bij Ramesh thuis uitgenodig voor de lunch (lees: dal bhat om 11.00 uur). Om 8.00 uur zat ik al weer in de bus. Het was gezellig. Zijn vrouw, schoonzus en zoontje waren er. We hebben gepraat, ik heb met Sabal gespeeld, die eerst verlegen was, maar binnen het uur mijn grootste vriendje! We hebben op het dak naar de vliegtuigen gekeken: Marika-didi, arko sano plane ayo!!! Marijke, daar komt nog een klein vliegtuig!!!! Leuk!!! Laat mij maar weer gaan met de kids!!! Het is hier trouwens best fris, maar het is ook winter. Overdag in de zon gaat het goed, maar in de ochtend en avond koelt het flink af. Ik heb 2 dikke dekens op mijn bed, die zo zwaar zijn, dat ik niet meer omdraai s nachts dus lekker slaap!!
Vandaag speel ik toerist in Thamel, morgen en woensdag ga ik op stap naar de tante, moeder en oma van Ramesh, donderdag in de stad en vrijdag met de bus naar Pokhara. Tot zover mijn plannen!!
Dat was het voor nu. Fijne dag allemaal en tot het volgende verslag!!!
Lieve groet van Marijke.
EndFragment