Namaste allemaal! Hier weer een stukje verslag. Grappig om te zien dat ik 5 dagen gelegen nog geschreven heb, het lijkt een paar weken terug. Ik begin te twijfelen of de vorige datum wel klopt, maar goed. Afgelopen zondag ben ik naar met Julia mee gegaan naar school. Onderweg kwamen de kinderen al weer aanhollen. Monique! Monique! Tja, dat krijg je als er vaker vrijwilligers komen, maar ze wisten al gauw weer dat ik Marika was. Het was vooral leuk om te zien dat bijna alle kids echt een kop gegroeid zijn! En sommigen zijn ook in hun gezichtje duidelijk veranderd. De speciale vriendinnetjes die ik vorige keer zo lief vond, kwamen ook meteen weer bij me om gedag te zeggen en mijn hand vast te houden. Ik heb tijdens de assembly verteld dat ik dit keer maar 3 weken in Nepal ben en dus maar een paar dagen op school kom. Dinsdag was de school dicht. Er was Sarasati-puja. Sarasati is de godin van kennis en een speciale godin voor de leerlingen. Ze kwamen die dag speciaal naar school voor een soort offerande: bloemetjes, een thika met rijst vermengd met rood poeder, etc. In ruil kregen ze wat fruit en later van mij nog een lekker snoepje. Julia was met de 8 leerlingen van klas 5 en 2 docenten naar Chitwan, als schoolverlatersuitje. In die tijd kon ik mooi hun klaslokaal verven, want daar hadden ze flink huisgehouden. (boos om dat ze geen voetbal kregen, en daarom de verf en stukken stucwerk weggekrabbeld). Het voelde wel dubbel, ik hard aan het werk om hun sloopwerk te herstellen, zij als beloning een uitje. Maar goed, de muren zijn weer mooi en ik ga zondag horen hoe het uitje was. Woensdag wat lessen bijgewoond, en gisteren de hele dag in Nursery steeds 4 kinderen apart genomen. Ik had een spel verzonnen waarin rekenen, spellen, en tellen (alles in het Engels en Nepalees) aan de beurt kwamen. De hele klas kwam aan bod en ze vonden het erg leuk!
StartFragment
Vandaag heb ik weer een dagje vakantie. Ik ben vanmorgen naar Mahendrapul (groter centrum) gegaan om wat te shoppen. En weet je wat, ik heb bijna 30 euro uitgegeven! Ja, verschrikkelijk, hihi. Maar voor hier is dat veel geld hoor! Wat ik onder andere gekocht heb is een Nepalese deken/sprei. Die zijn heel dik en heel warm, ik slaap er altijd onder bij mijn familie. Ik denk dat 'ie wel 4 of 5 kilo weegt, dus het wordt spannend of ik hem mee ga krijgen. Je mag officieel maar 1 stuks bagage van Arkefly, maar hoppa, dit is Nepal en ik kan heel lief lachen!!! Nou ja, alle zware dingen weer in mijn handbagage en dan maar duimen. Ik wilde al jarenlang zo'n deken kopen, dus het moest er een keer van komen. Ik slaap hier trouwens heerlijk. s Morgens word ik wakker met een vogelconcert en soms zicht op de bergen (meesta niet). In de lodge krijg ik gratis kopjes thee of koffie, en maandagavond ben ik weer uitgenodigd voor dal bhat, want dinsdag spring ik weer in de bus terug naar Kathmandu.
Dan verder nog wat alledaagse dingetjes:
-Het Nepalese accent levert leuke woorden op zoals uppiestairs! (de Nepalezen beginnen een aantal woorden met S niet met S maar met IE-ES.
- Ik zat vanmorgen weer gezellig in een local busje, naast een Nepalese dame, en die begon tegen haar vriendinnen direct over mijn stevige benen/heupen! En ja, ik voel me ook wel een oversizede Amerikaan hier als ik 2/3 van een busbankje inneem ipv de helft.
- Vies praatje, maar ik ben nog steeds goed geintegreerd en haal heel Nepalees mijn neus binnendoor op en spuug dan vrolijk op straat! Bleh!!!
-Sanitair is en blijft hier een zootje: wc brillen zijn altijd van goedkoop plastic en liggen altijd los. Van de week werd ik om 5.00 uur wakker van watergekletter en dacht, welke _)&(**)+_ gaat er nu een koude douche nemen? Want warm water is er alleen s middags nadat de solarpanelen gewerkt hebben! Bleek het mijn wc te zijn. Een waterleiding was helemaal niet aangesloten maar zat gewoon vastgeklemd tussen muur en wc pot. Tja...
-Iedereen heeft bijna een mobiel en ook hier doen ze niet anders dan vragen waar iemand is en waar die naartoe gaat!
-Ik ben weer eens ten huwelijk gevraagd. Dit keer door Sunil, de ober in mijn favoriete restaurant Moondance. Hij is 30, vond dat ik eruit zie als 35 dus dat het best kan, en kinderen krijgen ook nog wel. Wel ja, doe is gek, :-)))
-Ik heb nog geen pilletje nodig gehad, nok, nok, even afkloppen! Dus dat gaat een stuk beter dan vorige keer.
Nou, tot zover maar weer! Morgen ga ik de foto's plaatsen, heb nu geen snelle verbinding.
Liefs, groetjes, Marijke
EndFragment