StartFragment
Hansb, van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Zo, daar ben ik weer even. Op mijn bijna laatste dag. Ik ben dinsdag weer een poosje gaan bussen. Om 7.30 uur weg en om 15.00 uur weer in Kathmandu. Het is niet zo, dat het allemaal zo ver is, maar gemiddeld rijden de bussen hier 25 km per uur, heb je een paar teabreaks en is het verkeer richting de stad erg druk. Naast me dit keer een brede meneer, met ook nog eens een dikke jas aan. Hij nam veel te veel plek in beslag en af en toe duwde ik hem een beetje terug. Tot ik het zat werd en heb gezegd dat hij op zijn eigen helft moest blijven! Toevallig!! In hetzelfde guest house als de eerste week (Madhuban GH) had ik weer lekker dezelfde kamer met dezelfde hete douche! Dat is en blijft altijd een bof hier, als je heet water hebt! Buiten was het inmiddels gaan onweren en regenen (nee, geen heet water daar).
De volgende dag ben ik naar Sankhu gegaan, naar Hamro Gaun, het project van Stichting Veldwerk. Rene had gezegd dat ze aan het verven waren, dus mijn oudste broek mee en weer even in de bus (uurtje maar!). Het blijft een indrukwekkend gezicht als je aan komt lopen en het ecologische 'dorp' voor je ziet liggen. Er waren nog wat mensen aan het verven en ik heb raamkozijnen in de menie gezet. Af en toe spetterde ik een klein beetje op de net roze geverfde muren, oeps, sorry, maar de volgende dag moest er met die kleur nog geverd, dus kon er een extra likje overheen. Later heb ik met Rene samen nog een bedbodem gemaakt en zijn we begonnen aan een overkapping voor de accu's/batterijen. Daarvoor mocht ik even lekker een oud kastje uit elkaar slopen! Beng, beng, hak, kleun!! Best wel even leuk hoor, iets slopen!!! s Avonds weer naar 'huis'.
Gisteren had ik eerst nog een opdrachtje voor Koen!!! Zie ook gastenboek, hij moest naar een bepaalde plek ivm de hobby van Hans en Monique. Dat is geocaching. Een wereldwijd spel met GPS waarmee je naar bepaalde punten navigeert. Er is dan een kleine schat verstopt, met een logboek waarin je noteert dat je de plek hebt gevonden. Je kunt soms iets meenemen, een cache, en ook iets achterlaten. Koen heeft een soldaatje meegenomen en een gelukspoppetje achtergelaten. Soms zit er ook bijv. een poppetje in, met de mededeling dat die naar een heel ander land mee wil worden genomen. Op Internet kun je bijhouden waar je allemaal bent geweest. Ik heb dus mijn eerste cache gevonden, weliswaar zonder GPS, maar het was wel erg leuk!!! De foto volgt nog hoor Monique!!
Daarna wilde ik eigenlijk naar Bodnath, de mooie stupa, maar liep ik tegenover het buspark tegen muziek aan. Op een groot veld (met tribunes enzo, maar ik weet niet hoe het heet) werd een generale repetitie gehouden met muziekkorpsen, legereenheden etc. Een taptoe dus. Ik heb gevleid, gesmeekt, lief gelachen, maar mocht van de bobo's toch niet naar binnen. No, madam, Saturday 9.00 o'clock. Dus jullie weten nu waar ik morgenochtend zit! Op de tribune!! Daarna nog even lunchen met Rene, en rond 14.30 naar het vliegveld. Ik heb vanmiddag al mijn zooi ingepakt en zoveel mogelijk zware dingen voor mijn dagrugzak weggelegd. Ik geloof zelfs dat ik misschien met een heel klein beetje mazzel net 20 kilo heb ipv de 24 waar ik bang voor was. Ook nog wat geshopt vandaag, vooral voor mezelf, hihi. Ik heb vorig jaar zo ontzettend veel kadootjes meegebracht, dat nu (bijna) niemand meer iets krijgt, dan weten jullie dat ook alvast! Wie zei er dat ik aardig was, haha!!!
Dan op de valreep nog een prijsvraagje voor wie zin heeft: welke 2 rare zaken had ik dit keer in mijn rugzak zitten die ik echt nog nooit eerder meenam? Oplossingen tot uiterlijk 25 februari in het gastenboek! Voor de winnaar een klein Nepalees prijsje, en de paar mensen die ik het al verteld had mogen natuurlijk NIET meeraden!!!
Nou, tot zover weer. Het laatste stukje en de laatste foto's doe ik volgende week thuis weer. Bedankt weer voor het lezen en de reacties en tot de volgende keer. Liefs, Marijke
EndFragment