StartFragment
Hallo allemaal,
Hier weer een berichtje vanuit Nepal, om te laten weten dat alles goed gaat hier. Eens even denken, wat heb ik voor nieuws…..
Mijn hoofd is zo lekker leeg, dat ik mijn dagboek erbij moet pakken om terug te lezen wat ik allemaal gedaan heb. Zaterdag ben ik naar Basantpur Durbar Square gewandeld,dat is een plein vol oude tempels. Erg mooi! Je moet wel even toegang betalen om daar te mogen zitten. Ik zat boven op een trapje naast een gezellige Nepalese dame van 31 waar ik wat mee gepraat heb. Ik zou nog wat drinken met Khel, de Nepalese gids, maar die kwam, heel Nepalees niet opdagen. Later kreeg ik een berichtje dat hij hoofdpijn had en of ik niet boos was. Nee hoor, niet in Nepal!!!
Zondag ben ik met een groepje nieuwe vrijwilligers van Crossborders meegegaan naar Sankhu, om het kindertehuis en het hele project weer eens te zien. Twee stellen gaan daar in het vrijwilligershuis wonen. En we hebben eerst maar eens goed schoongemaakt, ik heb me over het vieze trapportaal gebogen en alles aangeveegd en spinnenwebben verwijderd. Niet dat dat van levensbelang was maar het komt toch net wat leuker binnen. Rond 11.00 gingen we naar Hamro Gaun. Daar zou een band spelen voor de kinderen omdat het Diwali/Tihar was. Ook weer op zijn Nepalees begon dat pas rond 13.00 uur. Tussendoor een lekker bordje dal bhat gegeten. De oudere kinderen herkenden mij niet meer, maar toen ik bij de meisjes vroeg naar Joker Rico, wisten ze het ineens weer. De band was goed, fijne muziek. Later bij Rene achterop de motor weer terug naar Thamel (de toeristenwijk waar ik ‘woon’).
Maandag ben ik rond 13.00 uur naar Ramesh gegaan. Ik dacht, ik doe eens luxe en neem een taxi. Dat was best komisch, de taxichauffeur wist eigenlijk gewoon niet waar we heen moesten. En na heel veel rond rijden, bellen tussen Ramesh en chauffeur, en lokale mensen vragen, wist ik het ook echt niet meer. Maar ineens, nadat we tussendoor over een greppeltje en door vuilnis waren gegaan, zag ik hun huis. Pfff….Ik heb het al eerder eens geschreven, zeker met de feestdagen gebeurt er heel weinig in Nepal. Wat zitten, wat hangen, wat kletsen, af en toe iets eten. Dat duurt echt een eeuwigheid, hihi. Maar het is wel heel leuk altijd om bij deze lieve familie te zijn. Het baby'tje van Ramesh en Shreejana is zo lief, 2,5 maand oud en een heel klein knap ventje. Rukmini was er nu ook, erg fijn om haar weer te zien. Omdat de benedenverdieping leeg was, mocht ik daar slapen. De volgende ochtend kwam Dinesh toch met een kadootje voor Bhai tika, ook al zouden wij het niet vieren en niet alle rituelen doen. Ik kreeg van hem een mooie bhudda, en van Ramesh oorbellen. Hele zware, goudkleurige, met een grote rode steen en glinsters eromheen. Verzin zelf maar even of ik daar blij mee was! J Ik had voor beide mannen een mooie leren riem gekocht en die beviel goed. Na een lekkere dal bhat met Iskus (een groente die wij niet hebben in Nederland)gingen we naar de familie van Ama (oma). Leuk wel om haar broers en zussen te zien. Daarna nog weer door naar Januka’s huis en al met al dus een beetje lange, saaie dag omdat ik er maar wat bijzit en niet mee kan praten. Maar goed. Rond 15.00 weer thuis. ’s Avonds in Gaia vielen Rene, Irina en Fred binnen en hebben we gezellig samen gegeten.
Vanmorgen heb ik mij heerlijk laten verwennen en een complete lichaams scrub, massage en gezichtsbehandeling gehad. Ruim 2,5 uur voor wel 15 euro. Het was een heel lief meisje en gelukkig mocht ik de fooi persoonlijk aan haar overhandigen. Ik was al weer vergeten dat de massage er zo grondig en regelmatig pijnlijk aan toe ging, maar ach, ik heb wel weer een heerlijk fluweelzacht velletje.
Het gaat allemaal wel snel weer. Morgen mijn nieuwe sponsor
meisjes ontmoeten, vrijdag wat shoppen , zaterdag alle zooi in mijn rugzak en plunjebaal zien te krijgen en dan vlieg ik alweer naar huis.
Dus dit is gelijk maar even het laatste bericht.
Bedankt weer voor het meelezen, en tot en volgende keer.
Liefs, Marijke
EndFragment